Dzielnica Szklana (Stiklo kvartalas)
Przez ponad 600 lat dzielnica, która niegdyś zajmowała większą część obecnego Starego Miasta, była zamieszkana przez ludność żydowską. Było to miasteczko złotników, szklarzy, rzemieślników i finansistów. Określenie „dzielnica Szklana” w Wilnie powstało w październiku 2018 roku i oznacza teren, obejmujący zabudowę przy ulicach: Stiklių (Szklanej), M. Antokolskio (Jatkowej pierwszej, później Juliana Klaczki), Gaono (Gaona) oraz Žydų (Żydowskiej). Celem lokalnej społeczności jest organizacja szlaków kulturowych, przypominanie mniej znanej historii miejsc na wileńskiej Starówce, kultywowanie tradycji, ulepszanie infrastruktury lokalnej, przyciąganie inwestorów, a także zachęcanie mieszkańców i gości stolicy do kulturalnego spędzenia wolnego czasu.
Republika Zarzecza (Užupio Respublika)
Užupis, czyli Zarzecze to dzielnica, w której utworzono nieformalną republikę artystów, porównywaną czasami do dzielnic Montmartre w Paryżu lub Christiania w Kopenhadze. To jedna z najstarszych dzielnic Wilna. Niegdyś ówczesne przedmieście najczęściej zamieszkiwali ludzie ubodzy, rzemieślnicy. Dzisiaj – po licznych remontach – to jedna z najbardziej prestiżowych dzielnic, mieszcząca się w samym sercu stolicy. Republika Zarzeczańska słynie z tego, że posiada własny hymn, a także konstytucję, której treść można przeczytać na murze przy ulicy Paupio (Popławskiej). Republika ma swojego prezydenta, a nawet biskupa. Można tu zwiedzić jedną z najstarszych nekropolii wileńskich – Bernardinų kapinės, czyli Cmentarz Bernardyński, do którego prowadzi uliczka Žvirgždyno (Żwirowa Góra). Spokoju Zarzecza strzegą dwa kościoły i figura Anioła Zarzeczańskiego z brązu, głoszącego wieść o wolności artystycznej mieszkańców tej dzielnicy.
Ulica Literatų – Literacka (Literatų gatvė)
Ulica Literatų cieszy się dużym zainteresowaniem nie tylko wśród lokalnych mieszkańców, ale również wśród gości stolicy. Jest to niewątpliwie jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc na wileńskiej Starówce. Uważa się, że ulica Literatų otrzymała swoją nazwę dopiero w pierwszej połowie XIX wieku na cześć poety Adama Mickiewicza, który tu mieszkał. Mówią o tym trzy tablice w języku litewskim, rosyjskim oraz polskim, umieszczone na elewacji domu. W 2008 roku grupa artystów wpadła na pomysł ożywienia ulicy i ozdobienia jej dziełami sztuki, nawiązującymi do postaci literatów. Na ulicy uroczyście odsłonięto ścianę, na której artyści przez dwa lata umieszczali metalowe, drewniane, szklane i inne płytki lub obiekty poświęcone literatom, które do dziś zdobią ulicę.
Ogród Bernardyński (Bernardinų sodas)
Ogród Bernardyński zajmuje obszar, który niegdyś, jeszcze przed objęciem go przez Bernardynów nosił nazwę Szerejkiszki. Znajduje się w pobliżu wileńskiej katedry, między Górą Zamkową, Wilenką i klasztorem zakonu Bernardynów. Częścią tego obszaru był także uniwersytecki Ogród Botaniczny. Obecnie jest tam ogród różany, szereg pięknie utrzymanych alejek i monumentalna fontanna – to dzięki nim Ogród Bernardyński jest idealnym miejscem do odpoczynku po całym dniu zwiedzania labiryntów uliczek Starego Miasta. Obok wejścia do parku od strony ulicy Šv. Brunono (św. Brunona) rośnie najstarszy dąb w Wilnie, który liczy sobie prawie 400 lat.
„Open Gallery“
Wyjątkowa plenerowa galeria sztuki to inicjatywa kulturalna, która prezentuje kulturę miejską i twórczo ożywia postindustrialną dzielnicę Naujamiestis (Nowe Miasto). Inicjatywa ma na celu zaprezentowanie dzieł alternatywnych w stosunku do tradycyjnych form sztuki. Są to obrazy na ścianach fabryk, instalacje, rzeźby, performance, niekomercyjne pokazy filmowe. Jednym z celów galerii jest zachęcenie do współpracy artystów litewskich i zagranicznych.
Góra Trzech Krzyży (Trijų kryžių kalnas)
Samą Górę Trzech Krzyży można podziwiać z daleka, ale to z jej szczytu rozpościera się najbardziej imponująca panorama wileńskiej Starówki. U podnóża znajduje się Ogród Bernardyński i płynie rzeka Wilenka. 12-metrowe imponujące krzyże stały się symbolem chrześcijan Wilna, a obecnie także tożsamości narodowej Litwinów. Niedawno samorząd wprowadził zwyczaj podświetlania pomnika różnymi kolorami, które symbolizują ważne wydarzenia na Litwie i na całym świecie.
Wieża Telewizyjna (TV bokštas)
Wieża Telewizyjna w Wilnie jest najwyższym budynkiem na Litwie i zajmuje zaszczytne miejsce wśród najwyższych wież telewizyjnych na świecie – 8. w Europie i 26. na świecie. Jej wysokość sięga 326,5 metra. Obrotowy taras widokowy Wieży znajduje się na 19 piętrze, na wysokości 165 m. Przy dobrej pogodzie z okien działającej tutaj restauracji Paukščių takas można zobaczyć panoramę Wilna i okolic w promieniu nawet 50 km. Taras obraca się o 360 stopni w 55 minut. Restauracja zaprasza zarówno gości indywidualnych, jak i grupy turystyczne, które przyjeżdżają nie tylko zobaczyć panoramę Wilna, ale także delektować się smakami kuchni europejskiej.
Taras widokowy na ulicy Subačiaus Subocz (Subačiaus apžvalgos aikštelė)
Miejsce wyjątkowo urocze o każdej porze roku – właśnie taki jest taras widokowy znajdujący się na skrzyżowaniu ulic Subačiaus i Markučių (Markucie). Można stąd podziwiać imponujące widoki na tętniącą życiem, pełną zabytków wileńską Starówkę. Niegdyś wzdłuż dzisiejszej ulicy Subačiaus prowadził jeden z najstarszych traktów z Wilna w kierunku najbardziej odległych ziem litewskich.
Park Europy (Europos parkas)
Stałą ekspozycję Parku Europy stanowi ponad 100 rzeźb artystów z ponad 30 krajów. Są wśród nich wybitni twórcy sztuki współczesnej, m.in. polska artystka Magdalena Abakanowicz, malarz i teoretyk sztuki ze Stanów Zjednoczonych Sol LeWitt, amerykański artysta, rzeźbiarz i fotograf Dennis Oppenheim. Jedną z najciekawszych rzeźb w Parku Europy jest instalacja ze starych odbiorników telewizyjnych, która została wpisana do Księgi Rekordów Guinnessa. Masa wszystkich eksponatów tego muzeum pod otwartym niebem wynosi około 1000 ton – tyle właśnie użyto kamienia, drewna, betonu oraz innych materiałów do stworzenia tych dzieł sztuki.
Ogród Botaniczny w Kairėnai – Kojranach (Kairėnų botanikos sodas)
Kompleks Ogrodu Botanicznego, stanowią dwa obiekty: jeden położony w Kojranach na obrzeżach Wilna, drugi w parku Vingis (dawniej Zakret). Łącznie zajmują one znaczną powierzchnię, liczącą 199 hektarów. Okoliczności historyczne sprawiły, że uniwersytecki Ogród Botaniczny (liczący 140 lat) był kilkakrotnie przenoszony. W sezonie letnim rosną, kwitną i dojrzewają tutaj różne odmiany i gatunki roślin – zarówno sprowadzone z zagranicy, jak i lokalne, rosnące w tej szerokości geograficznej w warunkach naturalnych. Ogród Botaniczny w Kojranach położony jest na terenie starego dworu i folwarku, w którym do dziś zachował się dawny układ stawów oraz niektóre budynki gospodarcze. Obecnie w ogrodzie odbywają się różnego rodzaju imprezy kulturalne i edukacyjne: koncerty, wystawy, wykłady, szkolenia, warsztaty twórcze. Goście mogą również rezerwować altanki, miejsca na piknik, sale konferencyjne, programy edukacyjne.
WIĘCEJ →
